ÂDEM İLE HAVVA VE İBLİSİN ÇOCUĞU

Hâkim-i Tirmizi hikâye eder, Âdem ve Havva’nın durumuna ait hikâyede bulunur, der ki:

Tövbeleri kabul edildikten sonra birbirlerine kavuştular, Cennetten çıkıp bir bucağı yurt edindiler.

Âdem, bir gün bir iş için dışarı çıkmıştı.

Kovulmuş şeytan, havanın yanına geldi.

Hannas adlı bir küçük çocuğu vardı.

Onu Havva’ya verdi ve amacına ulaştı.

Âdem gelip o çocuğu görünce Havva’ya kızdı ve ondan sordu: Neden dedi bunu İblisten aldın, kabullendin?

Neden bir kere daha hilesine aldandın?

O çocuğu öldürüp paramparça etti, ovaya götürüp her parçasını bir yana attı.

Âdem, yine bir işe gidince iblis gelip şeytanlık etti, çocuğu çağırdı.

Çocuk paramparça bir halde geldi.

Şeytan, parçaları birbirine ekledi, çocuk dirildi.

Onu diriltince bir hayli ağladı, sızladı.
Nihayet Havva onu tekrar kabul etti.

İblis gidip Âdem gelince çocuğu yine orada gördü.

Bizi sen, bir kere daha yakacaksın diye Havva’ya tekrar kırıldı.

Çocuğu öldürdü.

Bir ateş tutuşturdu, çocuğu ateşe atıp tamamen yaktı.

Külünü rüzgârla dağıttı.
Hâsılı Havva’nın elinden feryat ederek çıkıp gitti.

Kara yüzlü iblis tekrar geldi, her yana seslendi, çocuğu çağırdı.
Küller tamamıyla çıkageldi, savrulup bir yerde toplandı, çocuk yine dirildi.

Dirilince şeytan, Havva’ya yeminler verdi, bunu kabul et, bir daha yele verme diye yalvardı.

Şimdi beraber götüremiyorum, tekrar gelince buradan alır giderim, dedi.

Bu sözü söyleyip gitti.

Âdem gelince Hannas yüzünden bir daha gamlandı.

Havva’yı yeni baştan kınadı.

Aklın başından gitti de şeytanla arkadaş oldun.

Zulüm ve haksızlık eden Şeytan, bir kere daha bize neler edecek? Bilmiyorum dedi.

Bu sözleri söyleyip yine o çocuğu öldürdü.

Ondan sonra da pişirdi bir yahni yaptı.

Yahniyi Havva ile beraber bir hoşça yedi.

Gönlü ateşlerle dolu bir halde işine gitti.

Nefret edilen iblis tekrar gelip seslendi, çocuğunu çağırdı.

Hannas, babasının sesini duyunca Havva’nın içinden cevap verdi.

Hilebaz iblis, çocuğun sesini duyunca bütün işlerim kolaylaştı, dedi.
Benim maksadımda buydu hep.
Âdem’in içine gireyim, yerleşeyim diyordum.

Kendimi onun içine atar, orada yerleşirsem Âdemoğulları, bana muhtaç olurlar.

*Gâh insanların içine Hannas vasıtasıyla vesveseler verir, o yüzden yüzlerce rezile tuzak kurarım.

*Gâh içlerinden yüzlerce şehvetler koparır, kan gibi damarlarında dolaşırım.

*Gâh onu, bilhassa ibadete çağırır, fakat o ibadetten doğruluk değil, iki yüzlülük dilerim.

Ayrı, ayrı çeşit, çeşit binlerce büyücülükler yapar, bu suretle insanları yoldan çıkarırım demekteydi.

Şeytan, içinde yerleşince padişahlığa başladı, tahtını kurdu, oturdu.

Büyücülük hususunda sana kuvvetli bir gayret verdi, candan büyücülük havasına düştün.

Şeytan, bu çeşit yol vurucu olmasaydı kadının, erkeğin padişahı olmazdı böyle.

Bir bölük halkı derde düşürmüş, bütün âlemi birbirine katmış, keder, kaygı, tasalara uğratmıştır.

Her bucakta bir gönlü uykuya daldırmış, her yerde bir toprağı suya gark etmiştir.

Senin de yolunu vurmaktadır da bu sebepten şu işe sevdalandın, gözlerin, bulutlar gibi kan yağdırmada.

Âdem, bir taneye baktı da o yüzden tam üç yüz yıl ağlaması icap etti.

Bir de İblise bak, gör, lanetlere uğrayıp gayretlere düşerek gözünden ne kadar gözyaşları dökmesi lazım.

                                          ***

İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR M.E. B. YAY. 392

                                          ***

Yaren,

İblis amacına ulaşmak için önce kadını seçer.

Kadın acıma hissi yüksek, kısa vadede düşünendir.

Kadın vasıtasıyla erkek etkilenir.

Haram lokma ile vücuda yerleşir.

Asıl maksadı erkeği etkilemektir.

Rezil (Alçak, bayağı, soysuz, hayâsız, utanmaz, maskara) insanlara vesvese (şüphe, kuruntu) vererek tuzak kurar.

Şehvet vererek (aşırı istek, nefis, cinsel istek) azdırır.

İbadete çağırarak güven kazanır sonra, ibadetine güvendirir veya iki yüzlülük yaptırarak ibadeti fenalığa yönlendirir.

İblis senin kontrolünü eline alınca her türlü şeytanlığı sana hükmederek yaptırır.

Ben yaptım dediğin aslında iblisin emrini yerine getirmek olur.

Aklın başında iken Allah’ın emirlerini yerine getirmeyi kendine yerleştir de zayıf anlarında iblis tesir etmesin.

Çıkarın için doğru olmayan yoldan gidersen, kendini ağlamaya hazırla.

İblisin yaşamından ders al, kork, korkunca da Ulu Tanrı’ya sığın.

İblis, kendini büyü ile çocuğa, gence, ihtiyara genç gösterir.

İblis, büyük, küçük, iyi, kötü herkesi kendine hayran eder.

İblisin düzeninin de ne baş vardır ne de son vardır.

Hileleri bitmez.

*Tek yönlü duyuş ve görüş iblistendir.
*Yönsüzlükten gelen görüş ve duyuş Rahman’dandır.

                                          *

İblisin yaptığı iş şeytanlıktır.
Nefisle karıştırılır.

Nefis sonucu düşünmez.

Akıl neticeyi düşünür.

Aklın nefse esir olursa, akıllılıktan çıkar nefis olur.

                                           *

 RAVLİ